سید محمدرضا صدری در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۴۱ در تهران متولد شد. مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۳۷۰ و ۱۳۷۵ در رشته مهندسی برق و مدرک دکترای خود را نیز در همین رشته از دانشگاه سیدنی استرالیا اخذ کرد و پس از آن عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات مخابرات ایران شد. دکتر صدری از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ معاون اطلاعات علمی و نوآوریهای سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران بود. همچنین از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰ به عنوان رئیس پژوهشکده برق سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران به فعالیت می پرداخت. او در سال ۱۳۸۳ به عنوان عضو و رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات شورای برنامه ریزی برنامه چهارم توسعه ارتباطات و فناوری اطلاعات مرکز مشغول به خدمت شد. مشاور وزیر در امور فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در همان سال از دیگر سوابق اجرایی سید محمدرضا صدری محسوب می شود. در سال ۱۳۸۴ به عنوان مشاور عالی رئیس وقت مرکز تحقیقات مخابرات ایران، مجری طرح CEICT مرکز تحقیقات و همچنین عضو کمیته هدایت و راهبردی توسعه شبکههای ارتباطی کشور شامل شبکه ثابت و سیار و عضو کمیته تنظیم مقررات مرکز به فعالیت پرداخت. در سال ۱۳۸۵ نیز ریاست شورای علمی مرکز نخبگان فناوری اطلاعات و ارتباطات، نمایندگی مرکز تحقیقات مخابرات ایران در کمیته پژوهشی استان هرمزگان و عضویت شورای علمی پژوهشکده امنیت ارتباطات و فناوری اطلاعات را بر عهده داشت. سید محمدرضا صدری در ۲۵ دی ۱۳۸۲ به سمت سرپرست مرکز تحقیقات مخابرات ایران منصوب شد و تا ۱ آبان ۱۳۸۴ در این پست مشغول به فعالیت بود.
سوابق اجرایی
- عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات مخابرات ایران- معاون اطلاعات علمی و نوآوریهای سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰- رئیس پژوهشکده برق سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰- عضو و رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات شورای برنامه ریزی برنامه چهارم توسعه ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال ۱۳۸۳- مشاور وزیر در امور فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال ۱۳۸۳- مجری طرح CEJCT در سال ۱۳۸۴- عضو اصلی شورای پژوهشی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال ۱۳۸۴- عضو کمیته هدایت و راهبردی توسعه شبکههای ارتباطی کشور شامل شبکه ثابت و سیار مرکز تحقیقات مخابرات ایران در سال ۱۳۸۴- عضو کمیته راهبردی تنظیم مقررات مرکز تحقیقات مخابرات ایران در سال ۱۳۸۴- عضو شورای علمی پژوهشکده امنیت ارتباطات و فناوری اطلاعات در سال ۱۳۸۵